گر چه ساقی صرفه در خون از اسیر شهرستانی غزل 127

1 گر چه ساقی صرفه در خون خوردن من دیده است طالعم را توبه در اوج شکستن دیده است

2 کی فراموشم شود وحشت پرستیهای دل دوست هم خود را در این آیینه دشمن دیده است

3 ظرف دلتنگی نداری لاف رسوایی مزن ظرف دلتنگی نداری لاف رسوایی مزن