گرچه جانی از نظر پنهان از خاقانی شروانی غزل 297

1 گرچه جانی از نظر پنهان مشو رحم کن در خون جان ای جان مشو

2 پردهٔ رازم دریدی آشکار وعده‌های کژ مده پنهان مشو

3 گر به جان فرمان دهی فرمان برم آمدی ناخوانده بی‌فرمان مشو

4 از بن دندان به دندان مزد تو جان دهم جای دگر مهمان مشو

5 گر بپیچم در کمند زلف تو چون کمند از شرم، رخ پیچان مشو

6 خون خوری ترکانه کاین از دوستی است خون مخور، ترکی مکن، تازان مشو

7 کشتیم پس خویشتن نادان کنی این همه دانا مکش، نادان مشو

8 چون غلام توست خاقانی تو نیز جز غلام خسرو ایران مشو