گر چه کردم ذوقها از آشناییهای از وحشی بافقی غزل 352

1 گر چه کردم ذوقها از آشناییهای او انتقام از من کشید آخر جداییهای او

2 اله اله این دل است آن دل که وقتی داشتم یاد آن اظهار قرب و خودنماییهای او

3 حسرت آن مرغ کز خرم بهاری دور ماند می‌توان کردن قیاس از بینواییهای او

4 ما و تو هم درد و هم داغیم ای مرغ چمن تو ز گل می‌نال و من از بی‌وفاییهای او

5 وحشی و امید وصل و امتحان خود به صبر عاقبت کاری کند صبرآزماییهای او