هرچند که روز بی نوایی از نظیری نیشابوری رباعی 107

1 امشب خوش آشناست به رویش نگاه ما گویا حجاب سوخته از برق آه ما

2 از بس که می شدیم به حسرت جدا ازو خون می چکید روز وداع از نگاه ما

1 خمار می به لبم قفل زد ایاغ کجاست؟ کلید میکده گم کرده ام چراغ کجاست؟

2 نه عندلیب غزل خوان نه شاخ گل خندان درین بهار کسی را دل و دماغ کجاست؟

1 برای خشت خم خوبیم گو آن پیر ترسا را کزین بازیچه طفلان خرد مشت گل ما را

2 جهان را نیست آن معنی که باید فکر آن کردن الف با خوان هر مکتب شکافد این معما را