گر چه پدر بر سر تختش از امیرخسرو دهلوی مثنوی 45

1 رخ چو عید تو دل برد بهر قربان را ازین نشاط به یکجا دو عید شد جان را

2 مرا تو عیدی و از انتظار تو امشب به دیده آب نبود این دو طفل گریان را

1 ای به بدی کرده باز چشم بدآموز را بین به کمین گاه چرخ ناوک دلدوز را

2 هر چه رسد سر بنه زانکه مسیر نشد نیکوی آموختن چرخ بدآموز را

1 ای باد، برقع برفگن آن روی آتشناک را وی دیده گر صفرا کنم آبی بزن این خاک را

2 ای دیده کز تیغ ستم ریزی همی خون دمبدم یا جان من بستان ز غم، یا جان ده این غمناک را