بیگانه چون رود به در از نظیری نیشابوری غزل 150

1 بیگانه چون رود به در آشنا رود آن کس که آشنای تو باشد کجا رود

2 از خاک بوس کوی تو تا پا کشیده ام در راه من جدا روم و دل جدا رود

3 احرام عهد روز ازل، کعبه کوی دوست جز راه عشق هرکه رود بر خطا رود

4 صهبای راز بیش ز اندازه می دهند گر دم زند حریف سرش بر هوا رود

5 عشاق ناز حسن نه ارزان خریده اند بسیار سر، که در سر این ماجرا رود

6 شادی که غبن می کشی و دم نمی زنی در شهر این معامله با هر گدا رود

7 عشق آمد و تمام به گوشم فرو دمید رازی که در میان مس و کیمیا رود

8 زان بحر موج خیز چه کم گردد ار شبی بر کشتزار سوخته آب بقا رود

9 این حاجیان ز دور صدایی شنیده اند کس در درون پرده چه داند چه ها رود؟

10 عریان تنی عارف معنی جمال اوست فر هما بماند و، پر هما رود

11 ما پیرهن ز سادگی از بر فگنده ایم وز کینه دیر در بر دشمن قبا رود

12 غمگین مباش زود «نظیری » فرح دهند چون بنده مطیع همه بر رضا رود