1 علی الصباح نوید هو الغفور رسید شراب در تن مخمور جان تازه دمید

2 شراب مست درآمد که اینک آوردم نوید مغفرت از حضرت غنی حمید

3 نذیر خوف برون رفت از دل مخمور بشیر باده در آمد زخم بسر دوید

4 بعضو عضو زسر تا به پا بشارت داد بجز و جزو تن و جان و دل رسید نوید

5 نوای ابشر مطرب نواخت کاینک عود صلای اشرب ساقی بداد کاینک عید

6 کسی که منع من از باده کرد جامم داد کسی که منکر مستیم بود مستم دید

7 بچشم خویش کنون دید و منع نتوانست شراب خوردن ما را که محتسب نشنید

8 دلی که بودش از راه اتقواالله بیم در آمد از در لاتقنطوا درو امید

9 زبیم روز جزا گر تهی شدش قالب زساغر پرامید زنده شد جاوید

10 خرد که بود به زندان دیو و دد در بند کنون بمقصد صدق ملیک آرامید

11 روان که بود درین کهنه دیر افتاده کفش بهمت ساقی بساق عرش رسید

12 تنی که بود ززقوم دیو دردی کش زدست حور و ملایک شراب ناب کشید

13 سری که بود لگدکوب چرخ مردم خوار ببال عشق پرید

14 کجا فراق و کجا آنکه از دم رحمان زجانب یمنش نفخهٔ وصال وزید

15 ازینمقوله مزن دم دگر زبان در کش که فیض را سخن بیخودی دراز کشید