افسوس که ما عاقبت از ابوسعید ابوالخیر رباعی 483

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما

1 آنروز که آتش محبت افروخت عاشق روش سوز ز معشوق آموخت

2 از جانب دوست سرزد این سوز و گداز تا در نگرفت شمع پروانه نسوخت

1 گر طالب راه حق شوی ره پیداست او راست بود با تو، تو گر باشی راست

2 وانگه که به اخلاص و درون صافی او را باشی بدان که او نیز تراست