افسوس بر آن دیده که روی تو از سعدی شیرازی غزل 61

1 افسوس بر آن دیده که روی تو ندیده‌ست یا دیده و بعد از تو به رویی نگریده‌ست

2 گر مدعیان نقش ببینند پری را دانند که دیوانه چرا جامه دریده‌ست

3 آن کیست که پیرامن خورشید جمالش از مشک سیه دایرهٔ نیمه کشیده‌ست

4 ای عاقل اگر پای به سنگیت برآید فرهاد بدانی که چرا سنگ بریده‌ست

5 رحمت نکند بر دل بیچاره فرهاد آن کس که سخن گفتن شیرین نشنیده‌ست

6 از دست کمان مهرهٔ ابروی تو در شهر دل نیست که در بر چو کبوتر نطپیده‌ست

7 در وهم نیاید که چه مطبوع درختی پیداست که هرگز کس از این میوه نچیده‌ست

8 سر قلم قدرت بی چون الهی در روی تو چون روی در آیینه پدید است

9 ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا حلوا به کسی ده که محبت نچشیده‌ست

10 با این همه باران بلا بر سر سعدی نشگفت اگرش خانهٔ چشم آب چکیده‌ست