1 نشست اختر پروین ز پرنیان برخیز غبار کاهکشان رفت میکشان برخیز

2 ز مطرب ار نخلد گوش ابروان برتاب ز ساقی ار نچمد جام سرگران برخیز

3 مبارک است سحر روی دوستان دیدن به روی چنگ و صراحی و گلستان برخیز

4 چو شاخ گل پی عشرت پیاله برکف گیر ز رشک کار تو گو رنگ از ارغوان برخیز

5 فروغ مل نبود چاک پیرهن بگشا شمیم گل نوزد آستین فشان برخیز

6 چو خال در خم زلف نگار مسکن کن چو زلف از بر آغوش دلستان برخیز

7 به دل درآی به کار و تن از برون بگذر به جانشین بر جمع و خود از میان برخیز

8 چو حال خوش شود از کاینات دست افشان چو وجد روی دهد از سر جهان برخیز

9 گران مباش «نظیری » به بزم رعنایان به آستین بنشین وز آستان برخیز