عاکفان حرمت از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 82

1 عاکفان حرمت قبلۀ اهل کرمند واقف از نکتۀ سر بستۀ لوح و قلمند

2 خاکساران تو ماه فلک ملک حدوث جان نثاران تو شاه ملکوت قدمند

3 خرقه پوشان تو تشریف ده شاهانند دُرد نوشان تو ائینه گر جام جمند

4 بندگان تو ز زندان هوا آزادند در کمند تو و آسوده ز هر بیش و کمند

5 جانب اهل طریقت به حقارت منگر زانکه در بادیۀ معرفت اول قدمند

6 گرچه شورید و ژولیده و بی پا و سرند لیک در عالم جان صاحب طبل و علمند

7 ناوک غمزۀ من بر دل این غمزدگان زانکه این سلسله صید حرم و محترمند

8 نام نام آور این طائفه را میمون دان زانکه در دفتر ایجاد مبارک قدمند

9 مفتقر دست تو و دامن آنان که همه خضر جانند و مسیحا نفس و روح دمند