1 اجل مجد دین ، در بلا و عنا ز ناله چو نالم ، ز مویه چو موی

2 تو دانی که : در حسن رأی ملک چه آید ز احداث ما را بروی ؟

3 اگر هیچ دانی ، شود ممکنت ؟ فراغ دل من بنوعی بجودی

4 بآب شفاعت ، که مقبول باد ز رخسار من گرد محنت بشوی

5 نکو گفتن آیین پیران بود تویی پیر دولت ، نکویی بگوی