1 اجل فخر دین ، ای کریم جهان ترا داد یزدان همه جاه هستی

2 بفضل و کرم دست گیرم ، که در غم مرا کشت اندیشهٔ تنگ دستی

3 بود هیچ آیا که ما خادمان را شراب سخای تو آرد بمستی ؟

4 بیک جذبهٔ مکرمت بخت ما را ببالا رساند کف تو ز پستی ؟

5 بدو نام نیکو طلب کن بدنیا که چیزی نیاید ز دنیاپرستی