درخت مهر اهل البیت نور از فیض کاشانی غزل 1090

1 درخت مهر اهل البیت نور دل به بار آرد نهال بغض ایشان رنج‏‌های بی‏‌شمار آرد

2 مشو غافل ز جاه سروری وز رتبه ایشان که درد سرکشی آخر از این مستی خمار آرد

3 به جای صاحب کوثر، قسیم جنت و نار است نه آن کز عار بگریزد خلایق را به نار آرد

4 امام هادی ما را که با نیکان نظر دارد خدایا در دل اندازش که بر ما هم گذار آرد

5 بهار ما لقای اوست ورنه این چمن هر سال چو نسرین صد گل رعنا و چون سوسن هزار آرد

6 چو او هرگز نبودست و نخواهد بود امامی فیض فلک هرچند گردد جمعه و لیل و نهار آرد