باز این چه فتنه است که از حسین خوارزمی غزل 221

1 باز این چه فتنه است که آغاز کرده ای با عاشقان خویش مگر راز کرده ای

2 با جغد و با عقاب چرا همنفس شدی از آشیان قدس چو پرواز کرده ای

3 مرغ دلم ز قید هوا رسته بود لیک صیدش تو شاهباز چو شهباز کرده ای

4 چشم کسی ندید چنین فتنه ها که تو با چشم شوخ و غمزه غماز کرده ای

5 بر رخ کشیده پرده مه و مهر از حیا هر دم که پرده از رخ خود باز کرده ای

6 آوازه جمال تو بگرفت شرق و غرب وانگاه صید خلق بآواز کرده ای

7 جان حسینی و دل عشاق برده ای تا در حصار نغمه شهناز کرده ای