باز امشبم ز لاله و از بابافغانی شیرازی غزل 99

1 باز امشبم ز لاله و گل خانه پر شدست وز آب دیده کلبه ی ویرانه پر شدست

2 چندان بنرگس تو نظر باختم که باز چشم ودلم ز عشوه ی مستانه پر شدست

3 عاشق چگونه یک نفس آشنا زند چون مجلس از حکایت بیگانه پر شدست

4 چون ذره عاشقان نگرانند، شمع من رخساره برفروز که پروانه پر شدست

5 شبها بزخم تیغ نرفتم ز کوی تو امروز چاره نیست که پیمانه پر شدست

6 از بسکه جاودان تو بردند عقل و دین روی زمین ز مردم دیوانه پر شدست

7 این حال کس نیافت فغانی مگر بخواب مستی مکن که شهر ز افسانه پر شدست