بازآ که دل از داغ تو آراسته از قصاب کاشانی غزل 24

1 بازآ که دل از داغ تو آراسته تن را پر ساخته زین لاله سراپای چمن را

2 ای روشنی دیده چو گشتی ز نظر دور زنهار فراموش مکن حب وطن را

3 جز نام تو حرف دگرم ورد زبان نیست کرده است دلم وقف ثنای تو دهن را

4 در محشر عشاق ضرور است نشانی خوب است شهید تو کند چاک کفن را

5 پامال تو یک‌بار نگردید غبارم چندان که فکندم به سر راه تو تن را

6 چون پسته که گیرد شکرش تنگ در آغوش در قند نهان کرده دهان تو سخن را

7 هرگز نکنی آرزوی میوهٔ طوبی بردار اگر دیده‌ای آن سیب ذقن را

8 در کام تو قصاب به حسرت نچکاند تا خون نکند دایه بی مهر لبن را