باز چون گل از جلال الدین محمد مولوی غزل 2913

1 باز چون گل سوی گلشن می‌روی با توام گر چه که بی‌من می‌روی

2 صدزبان شد سوسن اندر شرح تو گلرخا خوش سوی سوسن می‌روی

3 سوی مستان با دو لعل می فروش از برای باده دادن می‌روی

4 شاهدان استاره وار اندر پیت تو بکش چون ماه روشن می‌روی

5 در کی خواهی آتشی دیگر زدن با دل چون سنگ و آهن می‌روی

6 آفتابا ذره‌ام رقصان تو پیش تو چون سوی روزن می‌روی

7 تا درآرد شمس تبریزی به چشم سرمه وار ای دل به هاون می‌روی