بگذشت ماه روزه به خیر و از ظهیر فاریابی غزل 10

1 بگذشت ماه روزه به خیر و مبارکی پر کن قدح ز باده گلرنگ راوکی

2 آبی که گر برابر آتش بداریش واجب شود عبادت او نزد مزدکی

3 برای شعر بنده چو بلبل که پر شود سمع خدایگان ز نوای چکاوکی