پس از مشقت دوشین که داشت از اوحدی مراغه‌ای غزل 57

1 پس از مشقت دوشین که داشت گوش امشب؟ که من به کام رسم زان لب چو نوش امشب

2 کشیده‌ایم بسی‌بار چرخ، وقت آمد که چرخ غاشیهٔ ما کشد به دوش امشب

3 بیار، ساقی، از آن جام راوقی، تا من در افگنم به رواق فلک خروش امشب

4 خیال خوب مبند، ای دل امشبی و مخسب تو نیز جهد کن، ای دیده و بکوش امشب

5 ز خانقاه دلم سیر شد، برای خدای مرا مبر ز سرکوی می‌فروش امشب

6 شراب حاضر و معشوق مست و من عاشق ز من مدار توقع به عقل و هوش امشب

7 به ترک نام کن، ای اوحدی وخرمن ننگ بیار باده و بنشین و باده نوش امشب