آفاق به پای آه ما فرسنگی است از خاقانی رباعی 75

1 طره مفشان که غرامت بر ماست طیره منشین که قیامت برخاست

2 غمزه بر کشتن من تیز مکن کان نه غمزه است که شمشیر قضاست

1 گر هیچ شبی وصل دلارام توان یافت با کام جهان هم ز جهان کام توان یافت

2 دل هیچ نیارامد چون عشق بجنبد در آتش سوزنده چه آرام توان یافت

1 عیسی لب است یار و دم از من دریغ داشت بیمار او شدم قدم از من دریغ داشت

2 آخر چه معنی آرم از آن آفتاب‌روی کو بوی خود به صبح‌دم از من دریغ داشت