آفاق به پای آه ما فرسنگی از خاقانی شروانی رباعی 75

1 ای که هر دم ز تبت خلقت صد شتر بار مشک در سفرند

2 گردن اشتران دهی پر زر به کسانی که سرور هنرند

1 انصاف در جبلت عالم نیامده است راحت نصیب گوهر آدم نیامده است

2 از مادر زمانه نزاده است هیچکس کوهم ز دهر نامزد غم نیامده است

1 تیره زلفا بادهٔ روشن کجاست دیر وصلا رطل مرد افکن کجاست؟

2 جرعه زراب است بر خاکش مریز خاک مرد آتشین جوشن کجاست؟