ابناء ربیعنا از جلال الدین محمد مولوی غزل 2270

1 ابناء ربیعنا تعالوا فالورد یقول لا تبالوا

2 و العشق یصیحکم جهارا الخلد لکم فلا تزالوا

3 و الحسن علی البها تجلی و السکر حواه و الکمال

4 من کان مخرسا جمادا الیوم تکلموا و قالوا

5 من کان مبلسا قنوطا ذابوا و تضاحکوا و نالوا

6 من بعد فان تروا غضوبا ماذا غضب فذا دلال