عار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1163

1 دین نه آن بازیست کو از شه گریخت سوی آن کمپیر کو می آرد بیخت

2 تا که تتماجی پزد اولاد را دید آن باز خوش خوش‌زاد را

1 نی که لقمان را که بندهٔ پاک بود روز و شب در بندگی چالاک بود

2 خواجه‌اش می‌داشتی در کار پیش بهترش دیدی ز فرزندان خویش

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو