زیبی که بشکل هرنگار است از حکیم سبزواری غزل 62

1 گودست کشد از ناز این نرگس طنّازت مردم همه را کشتی دیگر که کشد نازت

2 دل برده بیک عشوه لعل لب شیرینت جان برده بیک غمزه چشم خوش غمّازت

1 گل می دمد ز شاخ و وزد باد نوبهار ساقی تفقدی کن و جامی ز می بیار

2 در کشتزار حسن رخش سبزه میدمد رخش نظر بر آن بتفرج بسبزه زار

1 غم عشقی ز نشاط دو سرا ما را بس صحبت بیدلی از شاه و گدا ما را بس

2 تو و بر مسند جم جام زدن نوشت باد مسند خار و خس جام بلا ما را بس