دل مبند ای حکیم بر دنیا از سعدی شیرازی قطعه‌ 560

1 دل مبند ای حکیم بر دنیا که نه چیزیست جاه مختصرش

2 شکر آنان خورند ازین غدار که ندانند زهر در شکرش

3 پیش ازان کز نظر بیفکندت ای برادر بیفکن از نظرش

4 هیچ مهلت نمی‌دهد ایام که نه برمی‌کند به یکدگرش

5 خرد بینش به چشم اهل تمیز که بزرگی بود بدین قدرش

6 زندگانی و مردنش بد بود که نماند و بماند سیم و زرش

7 حسن عنوان چنانکه معلومست خبر خوش بود به نامه درش

8 هر که اخلاق ظاهرش با خلق نیک بینی گمان بد مبرش

9 وانکه ظاهر کدورتی دارد بتر از روی باشد آسترش