شبی گذشت به آسودگی از ملک‌الشعرا بهار غزل 369

1 شبی گذشت به آسودگی و آزادی هزار شکر بدین نعمت خدادادی

2 چه عیش‌ های مهنا که روی داد به ما بدین چمن که بدو باد روی آبادی

3 ز کهنه و نو گیتی نگشت شاد دلم من و ملازمت لعبتان نو شادی

4 حدیث نعمت پرویز و حسن شیرین رفت ولی چوکوه بجا ماند عشق فرهادی

5 بیار باده و آبی فشان بر آتش دل که بی‌ خبر شوم از قید خاکی و بادی

6 به شهربند حقیقت رسی ز راه مجاز بلی نتیجهٔ شاگردیست‌، استادی

7 همیشه خرّم و شادیم از عنایت دوست دوصد سپاس بدین خرمی و این شادی