ای نامه نو رسیده از یار از سیف فرغانی غزل 276

1 ای نامه نو رسیده از یار بی گوش سخن شنیده از یار

2 در طی تو گر هزار قهرست لطفیست بمن رسیده از یار

3 این جان جفا کشیده از تو ای بوی وفا شنیده از یار

4 وی دیده هر آنچه گفته از دوست وی گفته هر آنچه دیده از یار

5 هرگز باشد که چون سوادت پر نور کنیم دیده از یار

6 اندر شب هجر مطلع تو صبحیست ولی دمیده از یار

7 ای حظ نظر گرفته از دوست وی ذوق سخن چشیده از یار

8 گر باز روی ز من بگویش کای بی سببی رمیده از یار

9 انصاف بده که چون بود سیف پیوسته چنین بریده از یار