برقی از غمزۀ از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 17

1 برقی از غمزۀ مستی زد آتش در خرمن هستی زد

2 تا فتنۀ آن رخ جلوه نمود بنیاد مرا چه شکستی زد

3 هندوی دو زلفش آشوبی در جان یگانه پرستی زد

4 رفتم که ببوسم پایش را از بی لطفی سر دستی زد

5 بالای بلندش را نازم کز ناز قدم بر پستی زد

6 صد همچو مفتقر خود را تیری بفکند و بشستی زد