1 دلی که با سر زلف تو آشنا باشد گمان مبر که ز خاک درت جدا باشد
2 اگر تو همچو جهان خرمی،ولیک جهان تو خود معاینه دانی که بیوفا باشد
3 به گوشهٔ نظری کار خستگان فراق بساز، از آنکه ترا نیز کارها باشد
4 در آرزوی نسیمی ز زلف تو جانم همیشه منتظر موکب صبا باشد
5 ولیک زلف ترا، با همه پریشانی نظر به حال پریشان ما کجا باشد؟
6 چه طالعست دل اوحدی مسکین را؟ که دایما به غم عشق، مبتلا باشد
دیدگاهها **