1 سحرگاهی بزرگی در مناجات زبان بگشاد وگفت ای قایم الذات

2 من از تو راضیم هم روز و هم شب تو از من نیز راضی باش یا رب

3 چنین گفت او که آوازی شنیدم که در دعوی ترا کذّاب دیدم

4 اگر خود بودئی راضی ز ما تو زما کی جستئی هرگز رضا تو

5 اگر راضی شدی از ما تو مجنون رضای ما چرا جستی تو اکنون

6 کسی کو در رضا عین کمالست چو راضیست او رضا جستن محالست

7 اگر تو راضئی از ما چه جوئی وگرنه خویش را راضی چه گوئی

8 رضا ده صبر کن بنشین و مخروش چه سودا می‌پزی مستیز و کم جوش

9 زمانی در تمّنای محالی زمانی در جوال صد خیالی

10 سخن می‌نشنوی یک ذرّه آخر که گشتی از محالی غِرّه آخر