ساقی انصاف از جلال الدین محمد مولوی غزل 2768

1 ساقی انصاف خوش لقایی از جا رفتم تو از کجایی

2 گر بنده بگویمت روا نیست ترسم که بگویمت خدایی

3 خاموش نمی‌هلی که باشم راه گفتن نمی‌گشایی

4 می‌افشاری مرا چو انگور معشوق نه‌ای مرا بلایی

5 گر چشم ببندم از تو کفر است زیرا که تو نور می‌فزایی

6 ور بگشایم بگویی منگر در ما تو بدیده هوایی