چند ای چرخ مرا زار و زبون از فضولی بغدادی غزل 405

1 چند ای چرخ مرا زار و زبون می سازی قدم از بار غم و غصه نگون می سازی

2 بیش ازین جلوه مده در نظرم دونان را چند غمهای من از رشک فزون می سازی

3 وقت شد طوق غم از گردن من برداری تا کیم بسته این دام جنون می سازی

4 وقت شد آب زنی آتش حرمان مرا تا کیم سوخته سوز درون می سازی

5 وقت شد غنچه اقبال مرا بگشایی چند از خون جگر غرقه خون می سازی

6 وقت شد رتبه اقبال مرا قدر دهی چند پامال درین رتبه دون می سازی

7 الم واقعه قید فضولی صعب است آفرین بر تو درین واقعه چون می سازی