چندم خراشی از سخن تلخ سینه را
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 چندم خراشی از سخن تلخ سینه را آزار تا کی این دل چون آبگینه را
2 انگیز خار خار دل ریش عاشقست دادن بدست باد، گل عنبرینه را
3 صبحست و در پیاله میی همچو آفتاب ساقی بیار باقی نقل شبینه را
4 در کش بحرف رفته قلم هر چه رفت رفت ما لوح ساده ایم چه دانیم کینه را
5 مستانه آمدی بکنار محیط فیض پر کن فغانی از در مکنون سفینه را
ادامه توضیحات شاعر