1 چند بروی خودکشی پردهٔ صبح و شام را چهره گشا تمام کن جلوهٔ ناتمام را

2 سوز و گداز حالتی است باده ز من طلب کنی پیش تو گر بیان کنم مستی این مقام را

3 من بسرود زندگی آتش او فزوده ام تو نم شبنمی بده لالهٔ تشنه کام را

4 عقل ورق ورق بگشت عشق به نکته ئی رسید طایر زیرکی برد دانهٔ زیر دام را

5 نغمه کجا و من کجا ساز سخن بهانه ایست سوی قطار می کشم ناقهٔ بی زمام را

6 وقت برهنه گفتن است من به کنایه گفته ام خود تو بگو کجا برم هم نفسان خام را