چند ای دل نامه وصف بتان از فضولی بغدادی غزل 407

1 چند ای دل نامه وصف بتان املا کنی ذکر خوبان پری رخسار مه سیما کنی

2 گه زنی از غمزه مردم کش خون ریز دم گه زبان در مدح لعل در افشان گویا کنی

3 گه ز شوق خال داغی بر دل پر خون نهی گاه فکر زلف را سرمایه سودا کنی

4 بر زبان آری شکایت هر دم از جور بتان بی گناهی چند را هرجا رسی رسوا کنی

5 وقت آن آمد کزین وضع پریشان بگذری باقی اوقات خود صرف ره تقوا کنی

6 گر پری سوی تو آید چشم نگشایی برو چشم و دل را مطلع خورشید استغنا کنی

7 شد فضولی شیوه رندی مکرر بعد ازین به که طور تازه طرز نوی پیدا کنی