چند سوزد برق غم مشتی خس و خاشاک از قدسی مشهدی غزل 26

1 چند سوزد برق غم مشتی خس و خاشاک را آتشی خواهم که سوزد خرمن افلاک را

2 چشم ما پاک است چون خورشید از آلودگی دامن پاکی بود شایسته چشم پاک را

3 شوق آتش تا نسازد خلق را گرم گناه چون برون آیی بپوش آن روی آتشناک را

4 بهر قتل عشق‌بازان دیر می‌آید اجل رخصت یک غمزه فرما نرگس چالاک را

5 بر سر خاک شهیدان بیش از این قدسی منال چند دردسر دهی آسودگان خاک را