عمریست ای پری که رخت را از فضولی بغدادی غزل 273

1 عمریست ای پری که رخت را ندیده‌ایم ما را تو دیده‌ای و تو را ما ندیده‌ایم

2 بسیار دیده‌ایم بتان کم‌التفات کم‌التفات‌تر از تو قطعا ندیده‌ایم

3 چون آب گشته‌ایم بسی گرد باغ‌ها سروی بسان آن قد رعنا ندیده‌ایم

4 جایی نرفته‌ایم که آنجا ز درد و غم اسباب مرگ خویش مهیا ندیده‌ایم

5 با کس نکرده‌ایم دمی همدمی کزو صد داغ درد بر دل شیدا ندیده‌ایم

6 معلوم کرده‌ایم به از رنج عشق نیست با آنکه روی راحت دنیا ندیده‌ایم

7 از حد زیاده است فضولی جنون تو کس را چنین مقید سودا ندیده‌ایم