1 ای گسسته قلاده پروین زهره از بهر عقد بازوی تو

2 به نعیم وجود پر کرده هفت کشور شکم به پهلوی تو

3 نیست در نه خزانه افلاک کسوتی کان رسد به زانوی تو

4 دی مگر اندکی تغیر داشت رای صافی و روی نیکوی تو

5 خسرو اختران ندا می کرد کای من و شش وشاق هندوی تو

6 کو عروسان خلد تا بینند گره زلف خود در ابروی تو