ای شب تیره فرع گیسیویت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 ای شب تیره فرع گیسیویت اصل کفر از سیاهی مویت
2 مه ز دیوان مهر خواسته نور وجه آن گشته روشن از رویت
3 بی‌سخن دم ببسته طوطی را شیوهٔ شکر سخن گویت
4 مشک را در فکنده خون به جگر نکهت زلف عنبرین بویت
5 خورده چوگان طعنه سیب بهشت از زنخدان گرد چون گویت
6 از طراوت بیتر زده ماه نو را کمان ابرویت
7 اوحدی را ز زلف بشکسته تیزی چشم و تندی خویت