یکدمک با خود آ، ببین چه کسی از شیخ بهایی مثنوی 4

1 یکدمک با خود آ، ببین چه کسی از که دوری و با که هم نفسی

2 جور کم، به ز لطف کم باشد که نمک بر جراحتم پاشد

3 جور کم، بوی لطف آید از او لطف کم، محض جور زاید از او

4 لطف دلدار اینقدر باید که رقیبی از او به رشک آید