زهی خجسته زمانی که یار بازآید
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 زهی خجسته زمانی که یار بازآید به کامِ غمزدگان غمگُسار بازآید
2 به پیشِ خیلِ خیالش کشیدم اَبلقِ چشم بدان امید که آن شهسوار بازآید
3 اگر نه در خمِ چوگان او رَوَد سَرِ من ز سر نگویم و سر خود چه کار بازآید
4 مقیم بر سرِ راهش نشسته‌ام چون گرد بدان هوس که بدین رهگذار بازآید
5 دلی که با سرِ زلفین او قراری داد گمان مَبَر که بدان دل قرار بازآید
6 چه جورها که کشیدند بلبلان از دی به بویِ آن که دگر نوبهار بازآید
7 ز نقش بندِ قضا هست امید آن حافظ که همچو سرو به دستم نگار بازآید
معنی شعر:
ترا بشارت باد که زمان شادمانی و خوشکامی فرا رسید و دوران هجران و جدایی پریشانی و غمزدگی به پایان آمد به زودی خبرهای خوب و خوشی دریافت خواهی کرد. عزیزی خواهد آمد، که تو را بسیار خوشحال می سازد.