1 ای محور دایره ملکوت سرگشتۀ بادیۀ ناسوت

2 تا چند در این قفس خاکی ای بلبل گلزار جبروت

3 ای مه که فرو رفتی بمحاق یادی بکن از افق لاهوت

4 در خطۀ ایمان زن قدسی تا چند به پیروی طاغوت

5 کو ساغر سبز زمرد رنگ وان بادۀ سرخ به از یاقوت

6 تا روح ترا قوت بخشد تا آنکه شود جانت را قوت

7 زان بادۀ عشق خلاصی یافت از حوت طبیعت، صاحب حوت

8 از عشق تو در سر مفتقرت شوری که ندارد تاب سکوت