1 ناگهان درختان پارکهای وطن

2 تکاوران سبزپوش دشمن شدند

3 و ما

4 محصور میان برگها و ساقه ها

5 که نیزه و زوبین ها

6 مثل نهال های توفان

7 زده

8 پا در گریز و پا در بند ماندیم

9 چه گذشت ؟ افسوس

10 افسوس سایه ی خنگی و جرعه ی آبی سرد

11 و گذاری فارغ از کوچه باغ ها

12 اما

13 اکنون که تمام درختان وطن دمشنند چه بایدمان کرد ؟

14 آهای ! حاشیه نشینان کتاب ها و اجاق ها

15 ما

16 برای جنگیدن تفنگ نداریم

17 نه

18 برای گفتن دهانی

19 نه برای زیستن سایه ای

20 نه برای مردن گودالی

21 آی ! یای

22 حلاج

23 انگور بود

24 پس از درخت دارش چیدند

25 تا وعده‌اش شراب فراهم شود

26 تاریخ عشق و شورش اندیشه را

27 در عصر جهل هار…

28 عین‌القضات

29 سیب سرخ جوانی بود

30 پس از درخت دارش چیدند

31 تا قصۀ گناه

32 – آمیزش تلخی و شیرینی –

33 در چرخه‌های شعر بگردد… تا ما…

34 امروز نیز

35 با هر فشار ماشه

36 حلاج و عین القضات‌ها

37 مانند برگ پاییزی

38 از شاخسار مصرع‌ها

39 می‌افتند

40 تا…

41 آه ای درخت خسته

42 همسایۀ قدیم سبز

43 تو باز میوه می‌دهی؟