رباعیات در دیوان اشعار اوحدی مراغه‌ای

1 گر مرد رهی، تو چند بیراه روی؟ اندر پی این منصب و این جاه روی؟

2 تا کی ز برای زر و سیم دنیا بر اسب نشینی، به در شاه روی؟

1 روزی به سرای وصل راهم ندهی یک بوسه از آن روی چو ماهم ندهی

2 گفتی که: نخواستی ز من هرگز هیچ گر زانکه منت هیچ بخواهم ندهی

1 در صورت آدم ار فرشتست تویی ور آدمی از روح سرشتست تویی

2 گر می‌نبشتست درین دور کسی آن وحی خط و آنکه نبشتست تویی

1 دم با تو زنم، که یار دیرینه تویی کم با تو زنم، که یار دیرینه تویی

2 در عیش قدیم، ار قدمی خواهم زد هم با تو زنم، که یار دیرینه تویی

1 گفتم که: لبت، گفت: شکر می‌گویی گفتم که: رخت، گفت: قمر می‌گویی

2 گفتم که: شنیدم که دهانی داری گفتا که: ز دیده گو، اگر می‌گویی