1 عقّال به جز پیروی دل نکنند در عشق به کوی طبع منزل نکنند
2 آنها که سماع را حقیقت دانند عیش خوش را به هزل باطل نکنند
1 آهم چو شنید گفت بر من به دو جو اشکم چو بدید گفت هر من به دو جو
2 جان کردم عرضه گفت صد خرمن ازین نزدیک من ای سوخته خرمن به دو جو
1 در هستی اگر به عمر نوحی برسی در هر نفسی زو به فتوحی برسی
2 عمری باید که شب به روز آری تو باشد که تو صبحی به صبوحی برسی