به پرده بود جمال جمیل عزوجل از عمان سامانی قصیده 1
1. به پرده بود جمال جمیل عزوجل
به خویش خواست کند جلوه‌‌ای به صبح ازل
بزرگ مایهٔ ایجاد قادر از عمان سامانی قصیده 2
1. بزرگ مایهٔ ایجاد قادر ازلی
ز نور پاک جمال محمدست و علی
زندگانی چیست دانی؟ جان از عمان سامانی قصیده 3
1. زندگانی چیست دانی؟ جان منور داشتن
بوستان معرفت را تازه و تر داشتن
می‌دهی ساغر به یاد آن لب از عمان سامانی قصیده 4
1. می‌دهی ساغر به یاد آن لب میگون مرا
ساقی امشب می‌کنی، تا کی به ساغر خون مرا؟!
بریخت صاف و نشاط از خم غدیر از عمان سامانی قصیده 5
1. بریخت صاف و نشاط از خم غدیر به جام
صلای سرخوشی ای صوفیان درد آشام
دو هفته ماه من ای لعبت بهشتی از عمان سامانی قصیده 6
1. دو هفته ماه من ای لعبت بهشتی رو
دگرچه شد که ز من کرده‌یی تهی پهلو
دایم بیاد قامت آن سرو کشمری از عمان سامانی قصیده 7
1. دایم بیاد قامت آن سرو کشمری
ما را چوبید لرزد، قلب صنوبری
بس فشرد از پنجه بیداد گردون، از عمان سامانی قصیده 8
1. بس فشرد از پنجه بیداد گردون، نای من
بسته شد راه نفس بر منطق گویای من