ای مهر سپهر پادشاهی از محتشم کاشانی مثنوی 1
1. ای مهر سپهر پادشاهی
در ظل تو ماه تا به ماهی
بحمدالله کز الطاف الهی از محتشم کاشانی مثنوی 2
1. بحمدالله کز الطاف الهی
مزین شد دگر اورنگ شاهی
به نال ای دل که دیگر ماتم از محتشم کاشانی مثنوی 3
1. به نال ای دل که دیگر ماتم آمد
بگری ای دیده ایام غم آمد
بحمدالله که قیوم توانا از محتشم کاشانی مثنوی 4
1. بحمدالله که قیوم توانا
قدیم واجب التعظیم دانا
درین گلزار کز تاثیر صحبت از محتشم کاشانی مثنوی 5
1. درین گلزار کز تاثیر صحبت
مبدل میشود خواری به عزت
حلی بندی که بی‌جنبیدن از محتشم کاشانی مثنوی 6
1. حلی بندی که بی‌جنبیدن دست
عروسان را به قدرت حیله‌ها بست
درین دامگاه عجیب و غریب از محتشم کاشانی مثنوی 7
1. درین دامگاه عجیب و غریب
که هر صید را بود دامی نصیب
من آن اعرابیم اندر دل از محتشم کاشانی مثنوی 8
1. من آن اعرابیم اندر دل بر
که آنجا مرغ جان را سوختی پر
ای دل سخن از شه نجف کن از محتشم کاشانی مثنوی 9
1. ای دل سخن از شه نجف کن
مداحی غیر برطرف کن
ای بلند اختر سپهر وجود از محتشم کاشانی مثنوی 10
1. ای بلند اختر سپهر وجود
وی گران گوهر خزانه جود
سخن طی می‌کنم ناگاه از محتشم کاشانی مثنوی 11
1. سخن طی می‌کنم ناگاه در خواب
در آن بی‌گه که در جو خفته بود آب
چه گویم نطقم آن قدرت از محتشم کاشانی مثنوی 12
1. چه گویم نطقم آن قدرت ندارد
که اینجا کلک خود در جنبش آرد