قطعات در دیوان اشعار محتشم کاشانی

1 ای شمع سرکشان که به سر پنجهٔ جفا سر رشته وفای مرا تاب داده‌ای

2 گر سارمت فکار به زخم سخن مرنج چون خنجر زبان مرا آب داده‌ای

1 صاحب از راه خداوند زمین و آب کن ای خداوندی ملاذی اعتضادی صاحبی

2 من که یک دینار را امروز صاحب نیستم چون توانم کرد آب صاحبی را صاحبی

1 ای نمایان سهیل اوج وجود کافتاب سپهر ایجادی

2 وی همایون نگین خاتم جود که چو حاتم به بذل معتادی

3 دل ویران هرکه بود نهاد ز التفات تو رو به آبادی

4 در ترازوی جود سنگ سبک بهر هیچ آفریده ننهادی

1 آن شه حسن کز غلامی اوست بندگی را شرف بر آزادی

2 گنج حسنش اگر مکان طلبد در دو عالم نماند آبادی

3 خون ز شریان جبرئیل آرد مژه‌اش در محل فصادی

4 مرغ روح از هوس قفس شکند چون رود غمزه‌اش به صیادی

1 سرور عادیان سر غولان آن که نبود به هیاتش دگری

2 وان بزرگ شترلبان که بود پیش او صد نواله ماحضری

3 بودی او را برادر کوچک دادی ار عوج را خدا پسری

4 قلب بسیار بوده رد عالم لیک از وی نبوده قلب تری

1 شاعر خیره در اقلیم سخن می‌باشد جان ستاننده ز اعدانه به تلخی به خموشی

2 گر بنابر غرضی گرچه نگوید هجوت مدحت آن نوع بگوید که تو خود را بکشی

1 شیخ حیدر کز کمال اعتقاد دست بیعت داد با آل علی

2 از جهان چون رفت بادا در جنان خرم و دلشاد با آل علی

3 از خرد تاریخ او کردم سوال گفت حشرش باد با آل علی

1 همای آشیان سلطنت شهزاده سلطانم مه خورشید پرتو مه چه رایات سلطانی

2 مهین بانو که بر تخت تجرد داشت چون مریم ببر تشریف لم یمسسنی از بس پاکدامانی

3 به عزم گلشن فردوس زرین محملش ناگه به دوش حور و غلمان شد روان زین عالم فانی

4 چو کرد آن ثانی مریم وداع شاه عیسی دم پی تاریخ گفتم حیف و آه از مریم ثانی

1 هر نفس می‌کرد چون از تاب مرگ رشتهٔ عمر عزیزی کو تهی

2 هر زمان میشد چو از دست اجل پیکری در خاک چون سرو سهی

3 با وجود طفلی از اوضاع چرخ یافت سید نعمت الله آگهی

4 با برادر همرهی کرد اختیار وز توجه کرد قالب را تهی

1 از باغ جلال ملت آن تازه نهال چون رفت و خرد حساب کمیت سال

2 کافاق آراست از طبعم خواست

3 گل دستهٔ گلشن جلال افزون دید شد دور درین ولا نهالی ز جلال

4 زان مدت و گفت وان هم شد راست