مدایح و مراثی - مدایح الامام ابی جعفر الجواد علیه السلام در دیوان کمپانی محمدحسین غروی اصفهانی

1 توسن طبعم که داشت سبق بیون الطراد کنون چنان مانده شد که «قیل: یکبو الجواد»

2 [توسن طبعم که بود من الجیاد الجیاد کنون چنان مانده شد که لا یجید الطراد]

3 بلبل نطقم ز بس گشته اسیر قفس به نغمه دارد هوس نه سیر ذات العماد

4 آتش شوق از خمود می نکند هیچ دود طبع روان از خمود گشته نظیر جماد

1 باز طبعم را هوای بادۀ گلگون بود در سرم شور و نوا و نغمۀ موزون بود

2 نوبهار است و کنار یار، ساقی می بیار طالع می با مبارک طلعتی میمون بود

3 باده گلرنگ و نگاری شوخ و شنگ و وقت تنگ هر که را این سود و این سودا نشد مغبون بود

4 صحبت حوری سرشتی، باغ و گشتی چون بهشت هر که این عشرت بهشتی بخت او وارون بود