۷۴- سورة المدثر- مکیة در کشف الاسرار و عدة الابرار رشیدالدین میبدی

این سوره هزار و ده حرفست، دویست و پنجاه و پنج کلمت، پنجاه و شش آیت. ,

جمله به مکّه فرو آمده باجماع مفسّران. و درین سوره یک آیت منسوخ است: ذَرْنِی وَ مَنْ خَلَقْتُ وَحِیداً در شأن ولید بن المغیرة فرو آمد، علی الخصوص، پس حکم آن عام گشت در ولید و در غیر او، آن گه منسوخ گشت بآیت سیف. و عن ابیّ‌ ابن کعب قال: قال رسول اللَّه (ص): «من قرأ یا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ اعطی من الاجر عشر حسنات بعدد من صدّق بمحمّد و کذّب به». ,

یا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ هذا خطاب النّبی (ص) و الْمُدَّثِّرُ المتدثّر ادغم التّاء فی الدّال لقرب مخرجیهما. و السّبب فیه‌ ,

انّ رسول اللَّه (ص) کان یذهب الی حراء قبل النّبوّة، فلمّا رأی جبرئیل (ع) فی الهواء اوّل ما بدا له رجع الی بیت خدیجة و قال: «دثّرونی دثّرونی» فتدثّر بثوبه. ,

1 قوله تعالی: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان. وَ رَبَّکَ فَکَبِّرْ (۳) خداوند خویش را بزرگ دان.

2 یا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ (۱) ای جامه در خویشتن کشیده. وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ (۴) جامه خویش پاک دار.

3 قُمْ فَأَنْذِرْ (۲) خیز و مردمان را آگاه کن. وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ (۵) و از بدنامی دوری جوی.

وَ لا تَمْنُنْ تَسْتَکْثِرُ (۶) و چیز مده تا ترا به از آن دهند، سپاس منه بکردار خویش بآنکه فعل خویش پسندی و آن را فراوان داری. ,

1 قوله تعالی، بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ: تا فقر و غنا هر دو ترا ردّ نشود

2 محوت اسمی و رسم جسمی و غبت عنّی و دمت انتا

3 و فی فنایی فنی فنایی و فی ورائی وجدت انتا

4 تا خاک تو از باک تو مفرد نشود در نفی تو اثبات تو مرتد نشود